เชื่อว่าใครหลาย ๆ คนมักจะเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่า ฉันเกิดมาเพื่ออะไร เราเกิดมาทำไมกันนะ การมีชีวิตอยู่ทุกวันนี้เราทำไปเพื่ออะไร
บทความนี้ Alljit ร่วมกับคุณวันเฉลิม คงคาหลวง (นักจิตวิทยาการปรึกษา) เจ้าของแฟนเพจ Trust.นักจิตวิทยาการปรึกษา มาทำความเข้าใจในวันที่เราไม่มั่นใจ ไม่เข้าใจว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร
มาถึงวันที่เราถามตัวเองว่า ฉันเกิดมาเพื่ออะไร
ถ้ามองในเชิงปรัชญามันคือคำตอบที่ต้องคิดด้วยสมอง และใช้ความลึกซึ้งทางจิตวิญญาณในการตอบ แต่ในมุมจิตวิทยาเราสามารถตอบได้ด้วยการเลี้ยงดูของพ่อแม่ ความรู้สึกที่ว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร ใช้ชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไร
มันไม่ใช่คำถามที่เกิดขึ้นมาเพื่อต้องการคำตอบในอนาคต แต่เพราะอดีตที่ผ่านมามันเปราะบางมาก ๆ จนไม่รู้ว่าเราใช้ชีวิตไปเพื่ออะไร
ที่มาของการตั้งคำถามกับตัวเองว่า ฉันเกิดมาเพื่ออะไร
ช่วงเวลาที่เด็กเกิดมาก็จะมีพ่อแม่คอยดูแล คอยสนับสนุน เด็กจะค่อย ๆ ลอกเลียนแบบพฤติกรรมของพ่อแม่เพื่อที่จะเสริมสร้างทักษะต่าง ๆ ในการดำรงชีวิตอยู่
เพราะฉะนั้นแล้ว ถ้าเด็กได้รับความรัก ความอบอุ่นที่ดี ต่อให้เด็กคนนั้นไม่รับรู้ว่ามีอาชีพอะไรอยู่บนโลกใบนี้ หรือได้รับทางเลือกต่าง ๆ ในระบบการศึกษา ธรรมชาติที่เด็กใช้คือการลอกเลียบแบบพ่อหรือแม่ก่อน
ถ้าเกิดโชคดีพ่อและแม่สอนว่ามีอะไรให้เลือกบ้าง เขาก็จะลดการลอกเลียนแบบ ถอยตัวเองออกมาและเลือกที่จะค้นหาคำตอบนั้นเพื่อตัวเองตามแนวทาง หรือคำแนะนำของพ่อและแม่ ถ้าเกิดสิ่งนี้ขาดหายไปหรือมีน้อยมาก ๆ
เราอาจจะเกิดคำถามกับตัวเองว่า “ ฉันเกิดมาเพื่ออะไร ” ใช้ชีวิตต่อไปเพื่ออะไร เพราะในวัยเด็กเราไม่ได้รับอะไรมาเลยหรือได้รับมาน้อยมาก
คนที่ได้รับมาดีตามสมควรอย่างตัวอย่างที่เราได้ยกไปในข้างต้น เขาจะรู้ว่าสิ่งที่เขาทำ เขาทำไปเพื่ออะไร และเขาสามารถที่จะมีความสุขได้อย่างไร
เราตีความกับคำถามที่ว่าฉันเกิดมาเพื่ออะไรนั้นอย่างไร
ถ้าเกิดเราตีความว่าคำถามนี้เกิดขึ้นมาจากความเจ็บปวด เกิดขึ้นมาจากความโดดเดี่ยว เกิดขึ้นมาจากความโศกเศร้า เกิดขึ้นจากความรู้สึกเหงา หรืออะไรก็ตามที่เราเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ก็จะเกิดเป็นช่องว่างที่เติมเท่าไหร่ก็รู้สึกไม่เต็มเสียที
พอเติมไม่เต็มก็รู้สึกว่าสิ่งที่เรานั้นไร้ค่ามาก ๆ รู้สึกว่ามันไม่เกิดประโยชน์อะไร จนทำให้เราเริ่มตั้งคำถามว่า สิ่งที่เราทำไปทั้งหมดนั้นเราทำไปเพื่ออะไร?
สิ่งที่เราทำในตอนนี้เรารู้สึกว่าไม่มีประโยชน์แล้ว เราเกิดมาเพื่ออะไร และเมื่อไม่รู้ว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร เลยเกิดคำถามขึ้นมาอีกว่า เราจะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไร
เกิดการตั้งคำถามจากการกระทำของตัวเองในปัจจุบัน และเริ่มที่จะตั้งคำถามสู่อนาคตมากขึ้นเรื่อย ๆ
การแก้ปัญหาของการเกิดคำถามฉันเกิดมาเพื่ออะไร
คำถามนี้เป็นคำถามที่ลึกมาก ถ้าหากถามคำถามนี้กับตัวเองอาจจะต้องถามหลาย ๆ ครั้ง และเติมเต็มตัวเองหลายครั้งมาก ๆ
การมองเห็นช่องว่างตรงนี้หรือการนิยามว่าช่องว่างที่หายไปคืออะไร มันเป็นเรื่องที่ยากถ้าต้องทำด้วยตัวคนเดียว การได้พูดคุยกับนักจิตวิทยาที่เขาเข้าใจเรา จะช่วยเติมเต็มและเป็นเรื่องที่ดีที่อาจจะช่วยเราได้
ถ้าหากเราไม่ไปพบนักจิตวิทยาหรือผู้เชี่ยวชาญ เราอาจจะต้องลองย้อนกลับมามองก่อนว่า มีอะไรที่เติมเท่าไหร่ก็ไม่เต็มภายในจิตใจของเราหรือเปล่า เราอยากได้อะไร เพราะว่าเราไม่ได้ใช่ไหมเลยทำให้เรารู้สึกเจ็บปวด
และเราก็พยายามดูแลความเจ็บปวดนั้น โดยการเติมหลายสิ่งหลายอย่างเข้าไปเพื่อให้หลุมในใจนั้นถูกเติมเต็ม แต่สุดท้ายเติมเท่าไหร่มันก็ไม่เต็มซะที
หากเราดูในสิ่งที่เติมลงไปในหลุมนั้น แต่กลับว่างเปล่าอยู่เหมือนเดิม กลายเป็นว่าสิ่งที่เราทำมันไร้ค่า เพราะฉะนั้นแล้วเราอาจจะต้องกลับมามองก่อนว่า เรามีคุณค่าอะไรในตัวเอง
เราจะต้องมองเห็นให้ได้ว่าสิ่งที่เราทำในแต่ละอย่างนั้นมีคุณค่าอะไร และคุณค่านั้นสามารถเติมเต็มช่องว่างเราได้หรือไม่
ถ้าได้ก็คือได้ ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่เราจะอยู่ได้โดยการมีคุณค่าอันนี้เป็นที่ยึดเหนี่ยวแทน เหมือนเป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่เราสามารถทำได้ด้วยตัวเอง และอาจจะเป็นกระบวนการที่เราได้เจอ
เมื่อเราได้ไปพบกับนักจิตวิทยา หรือนักจิตวิทยาอาจจะใช้อีกกระบวนการที่มีความลึกซึ้งมากกว่านี้ก็เป็นได้
ถ้าอยากจัดการกับตัวเองในประเด็นนี้ อยากแนะนำว่าให้เริ่มต้นจากการที่มองให้เห็นถึงคุณค่าจากสิ่งที่เราทำ และเมื่อเรามองเห็นคุณค่าของตัวเองได้
เราจะรู้ว่าคุณค่านั้นเติมอะไรให้ตัวเองได้ เสริมอะไรให้เราแข็งแรงได้หรือมันยังเติมอะไรไม่ได้ ถ้าเติมได้เราก็จะยึดได้ถ้าเติมไม่ได้เราก็จะยอมรับได้
Post Views: 5,009