เคยไหม ? รู้สึกเหมือนถูกทิ้งไว้ข้างหลัง จะอยู่ในความสัมพันธ์แบบไหนก็ตาม เรามักจะเป็น ‘ คนที่ถูกลืม ’ ไว้ข้างหลังเสมอเลย..

ความรู้สึกเป็น คนที่ถูกลืม เป็นคนที่โดนละเลย

เป็นเราอีกแล้วหรอ..ที่ไม่มีใครเลือก เป็นเราอีกแล้วหรอที่จะต้องถูกลืม บางทีที่เกิดเป็นความรู้สึกแบบนี้กับตัวเอง เรามักจะบอกกับตัวเองว่าไม่เป็นไรหรอก เราอยู่คนเดียวได้ 

เราเคยสังเกตุตัวเองไหมว่าคำว่าไม่เป็นไรของเรา เราไม่เป็นไรจริง ๆ หรอเปล่า ? การที่เราบอกกับตัวเองซ้ำ ๆ เวลาที่เห็นคนอื่นเดินจากไปหรือเวลาที่เห็นเขามีความสุข ยิ้ม หัวเราะ และไม่มีเราอยู่ตรงนั้น

เป็นอีกครั้งที่เรารู้สึกว่าเราถูกทิ้งไว้ข้างหลัง เราถูกมองข้าม หรือแม้กระทั่งไม่สามารถไปยืนในจุดที่เราควรจะอยู่ได้.. ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพื่อน ครอบครัว หรือความสัมพันธ์ในรูปแบบของคู่รัก 

เพราะอะไรเราถึง ‘เป็น คนที่ถูกลืม ’ เสมอเลย ?

เราตั้งคำถามกับตัวเองในสิ่งที่เราเจอตรงนั้นว่าเราทำผิดอะไรหรือเปล่า ? เราทำพลาดตรงไหนไหม ? เพราะอะไรเราถึง ‘เป็นคนที่ถูกลืม’ เสมอเลย หลายคนโทษตัวเองที่เราดีไม่พอ เราไม่เก่งเลย เราหน้าตาธรรมดาจังเลย

จนกลายเป็นความรู้สึกไม่ชอบตัวเอง คงไม่มีใครรู้และเข้าใจว่าการถูกยอมรับมันสำคัญขนาดไหน จนกว่าวันนึงเราจะสัมผัสกับการถูกลืม การถูกมองข้ามและกลายเป็นคนข้างหลังอยู่เสมอ

สิ่งที่เกิดขึ้นอาจจะเป็นเพราะว่าเราคาดหวังจากตัวคนอื่นมากเกินไป บางทีเราอาจจะต้องมองกลับมาในสิ่งที่เราอยากจะเป็น ในสิ่งที่เราอยากจะได้รับตรงนั้น

สำรวจตัวเองและรับมือกับ ‘ความรู้สึกถูกลืม’

เวลาที่เราบอกกับตัวเองว่าไม่เป็นไร คำว่าไม่เป็นไรของเรามันมีอะไรที่อยู่เบื้องหลังหรือเปล่า

การที่เราปลอบใจตัวเองหรือบอกกับตัวเองว่าไม่เป็นไรหรอก เบื้องหลังคำว่าไม่เป็นไรมักจะมีความรู้สึกบางอย่างซ่อนอยู่ อาจจะเป็นความเสียใจ น้อยใจ เจ็บปวดหรือแม้กระทั่งโกรธ 

ให้สำรวจตัวเองเวลาที่เรามีความรู้สึกว่ากำลังถูกทิ้งไว้ข้างหลัง เราพูดว่าไม่เป็นไร เราไม่เป็นไรจริง ๆ หรือมีความรู้สึกอื่น ๆ ซ่อนอยู่

เพราะสิ่งนี้อาจจจะทำให้เราเห็นภาพตัวเองได้ชัดเจนว่าเรารู้สึกหรือต้องการอะไรกับการที่เราอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

เราอาจจะลองตามหาเส้นทางของตัวเอง ทำความเข้าใจโลกของตัวเอง บางทีเราอาจจะแค่มองหาอะไรที่เราชอบและตามหาความมั่นใจของตัวเองให้เจอ ความสุขที่ออกมาจากตัวเราเอง

โดยที่เราไม่ได้โฟกัสว่าคนอื่นจะทิ้งเราไว้ตรงนี้ไหม แต่เรากลับพึงพอใจกับการที่เราอยู่ตรงนี้ ลองพาตัวเองไปอยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อม ผู้คน ที่ทำให้เรารู้สึกว่าเรายังชอบตัวเองอยู่

การที่เราหันกลับมารักตัวเอง กลับมามองเห็นตัวเองในจุดที่เรารู้สึกว่าเราพึงพอใจบางทีสิ่งนี้อาจจะช่วยให้เราลดความคาดหวังที่เรามีต่อคนอื่นลง 

ลองมองหามุมอื่น ๆ ของชีวิต เวลาที่เรารู้สึกไม่สำคัญกับคนนี้แต่ไม่ได้หมายความว่าเราไม่สำคัญกับใครเลย