“อย่าคาดหวังกับตัวฉันเลย ฉันแบกรับ ความคาดหวัง ไม่ไหวแล้ว” ทุกคนมักจะเคยคาดหวังกับตัวเอง และคาดหวังกับคนอื่นอยู่เสมอ ความคาดหวังเป็นสิ่งที่พื้นฐานที่เกิดขึ้นกับจิตใจของคน

 

บทความนี้ Alljit ร่วมกับคุณวันเฉลิม คงคาหลวง (นักจิตวิทยาการปรึกษา) เจ้าของแฟนเพจ Trust.นักจิตวิทยาการปรึกษา ทำอย่างไรดีถ้าเราแบกความคาดหวังไม่ได้แล้ว วิธีรับมือกับความคาดหวัง

เรียนรู้วิธีที่จะไม่เอา ความคาดหวัง ของคนอื่นมากดดันตัวเอง

ทำตาม ความคาดหวัง ของคนอื่น

สถานการณ์ที่ความคาดหวังของคนอื่นมีความสำคัญกับตัวเราเองเป็นอย่างมาก และทุกครั้งที่เราทำตามความคาดหวังของเขา เราเองที่จะเป็นทุกข์

 

บางทีความคาดหวังของคนอื่นก็ไม่ตรงกับความสุขของตัวเรา หรือไม่ใช่สิ่งที่เราอยากทำมันจริง ๆ

 

การที่เราทำตามความคาดหวังของใครสักคนหนึ่งได้ เราจะได้รับความรักการยอมรับ และคำชื่นชม เหมือนกับการตอบสนองขั้นพื้นฐานของตัวเราเอง

 

เพราะเชื่อว่าจริง ๆ แล้วมนุษย์เราทุกคนอยากที่จะได้รับการยอมรับ คำชื่นชม และความรักจากใครสักคนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว 

 

เพราะฉะนั้นการที่เราตอบสนองความคาดหวังของผู้อื่น ก็อาจจะซ่อนไปด้วยการตอบสนองความคาดหวังของตัวเองภายในจิตใจไปพร้อม ๆ กัน

 

คนที่ไม่สามารถละความคาดหวังของผู้อื่นที่ตัวเองเอามาแบกรับไว้ได้ บางทีอาจจะมีอะไรบางอย่างภายในใจของเราที่ผูกติดกันเอาไว้เมื่อแบกมันไว้แล้ว 

 

ถ้าเราไม่ทำก็จะทำให้เรารู้สึกแย่ แต่การที่เราได้ตอบสนองความคาดหวังของคนอื่นไปนานๆ เราก็จะรู้สึกเหนื่อย พอทำไม่ได้ก็จะยิ่งรู้สึกกดดันตัวเอง จริง ๆ แล้วเราอาจจะไม่ต้องจัดการกับความคาดหวังของผู้อื่นที่เราเอามาแบกไว้

 

แต่อาจจะต้องการจัดการกับความคาดหวังภายในจิตใจของเรา ที่เราเองไม่รู้ตัวว่าเรากำลังมีสิ่ง ๆ นี้อยู่

เหตุผลที่เราแบก ความคาดหวัง ของคนอื่นและกดดันตัวเอง

คนเรามักจะมีการเรียกร้องอะไรบางอย่าง และตอบสนองการเรียกร้องของตนเอง ผ่านการตอบสนองความคาดหวังของผู้อื่นอีกครั้งหนึ่ง

 

อย่างเช่น คนที่ทำงาน เวลาใครสั่งอะไรก็ทำทั้ง ๆ ที่ตัวเขาเองก็อาจจะไม่อยากทำ ลึก ๆ แล้วที่เขาทำแบบนั้น อาจจะเป็นเพราะเขาต้องการได้ความรัก

 

การเป็นที่ยอมรับ และมิตรภาพจากคนกลุ่มนั้น เช่นเดียวกันกับคนที่ใคร ๆ ก็ไม่ได้ขอร้องให้ทำอะไรเลย แต่เขาก็พยายามที่จะตอบสนองความต้องการหรือความคาดหวังของคนอื่นอยู่ตลอดเวลา

 

อาจจะเป็นเพราะเขาอยากจะเป็นที่รัก และอยากจะได้รับการยอมรับ 

“การเป็นที่รัก และการเป็นที่ยอมรับ” คือ ความต้องการขั้นพื้นฐาน 

ลองตั้งคำถามกับตัวเองว่า ถ้าตอบสนองเขาได้แล้ว เราจะได้รับการยอมรับแบบไหน? ซึ่งถ้าเป็นการเป็นที่ยอมรับที่เราต้องการเป็นคำชื่นชม และเป็นความรักแบบที่เราต้องการ ก็จะเป็นการตอบสนองที่ตรงจุด 

 

แต่ถ้าเกิดไม่ใช่แบบนั้น เรายังจะแบกรับความคาดหวัง และยังกดดันตัวเองให้ทำแบบนั้นอยู่ไหม บางครั้งก็เป็นเรื่องของความเคยชิน เราตอบสนองความต้องการภายในจิตใจ

 

ด้วยวิธีการแบบนี้จนกลายเป็นส่วนหนึ่งในตัวตนของเรา และเมื่อเราไม่ทำสิ่งนี้ เราอาจจะรู้สึกอันตราย และไม่ปลอดภัย

 

ถ้าเกิดความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นไม่ใช่เพียงแค่เราจะไม่ได้รับการยอมรับ หรือเราจะไม่ได้รับคำชมแต่เหมือนเรากำลังสูญเสียการเป็นตัวของตัวเอง

 

เพราะเราเลือกที่จะตอบสนองความต้องการภายในจิตใจขั้นพื้นฐาน ผ่านวิธีการที่เราต้องไปตอบสนองความคาดหวังของคนอื่นอีกครั้งนึง

การยอมรับว่าตัวเราต้องเปลี่ยน

การยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่า วิธีการนี้ใช้ไม่ได้แต่ไม่ได้หมายความว่ามันผิดทั้งหมด อย่างที่บอกไปในข้างต้น ถ้าเป็นการตอบสนองในจุดที่เราต้องการจริง ๆ เราอยากให้เขายอมรับ ชื่นชมในตัวตนและสิ่งที่เราทำ

 

ถ้าเราได้รับสิ่งเหล่านั้นกลับมาจากเขามันก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิด ถ้าตรงจุดและเป็นสิ่งที่เราต้องการจริง ๆ เราเองก็จะไม่รู้สึกกดดันเลย 

 

แต่ถ้าหากเรารู้สึกกกดดัน เราอาจจะต้องกลับถามตัวเอง และเรียนรู้ที่จะยอมรับว่า เราไม่สามารถได้รับการยอมรับแบบนั้นได้ หรือไม่สามารถได้รับคำชม และได้รับความรักในรูปแบบนั้นได้ และเราต้องยอมรับว่าเรากำลังผิดหวัง

 

เมื่อเรายอมรับความผิดหวังตรงนี้ได้ เราจะต้องปลดตัวเองออกจากความกดดัน ที่ต้องทำตามความคาดหวังของคนอื่น 

การเผชิญหน้ากับความผิดหวังจะทำให้เราปลดตัวเองออกจาก ความคาดหวัง จะทำให้เราโตขึ้น

หากเราค้นพบว่าจริง ๆ แล้วเราต้องการอะไร ในเวลาที่เราไปตอบสนองความต้องการของคนอื่น เราจะใช้ชีวิตแบบมีหลักมากขึ้น และจะทำให้เราไม่ต้องทำตามความคาดหวังของคนอื่นไปเรื่อย ๆ

 

ถ้าหากเรารู้สึกผิดหวังต่อตัวเอง ก็ยอมรับในความผิดหวังนั้น อยู่กับความผิดหวังให้ได้ ยอมรับกับความผิดหวังให้ได้ เพราะชีวิตคนเรามีความสุขเพียงอย่างเดียวไม่ได้ ทักษะในการหาความสุขเป็นสิ่งที่เราต้องมี

 

แต่ทักษะที่จำเป็นและสำคัญไม่แพ้กันเลยก็คือ การยอมรับในความผิดหวัง และเผชิญหน้ากับความทุกข์ หลาย ๆ ครั้งเราค้นพบว่าเราภาวนาไม่ให้คนรอบ ๆ ข้างคาดหวังในตัวเรา