ไม่ชอบ ความไม่สมบูรณ์แบบ เชื่อว่าหลายท่านคงเคยเจอปัญหาเหล่านี้ ที่มีคนมาตำหนิรูปร่าง หน้าตา ความสามารถของเรา จนเราเกิดเป็นความไม่พอใจในตัวเอง

ทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นจากความรู้สึกทั้งนั้น เรารู้สึกดีกับสิ่งนั้นมันก็จะดี แต่ถ้าเรารู้สึกไม่ดีกับสิ่งนั้นมันก็จะไม่ดี 

บทความนี้ Alljit ร่วมกับคุณวันเฉลิม คงคาหลวง (นักจิตวิทยาการปรึกษา) เจ้าของแฟนเพจ Trust.นักจิตวิทยาการปรึกษา 

ยอมรับและมีความสุขกับ ความไม่สมบูรณ์แบบ ของตัวเอง 

เห็นได้ว่าชุดความคิดทางสังคมที่ตีตรารูปร่างหน้าตาของคน เป็นเรื่องที่ไม่ดีเอาเสียเลยเพราะเป็นการตัดสินคนจากภายนอก บางครั้งเราเองก็ไม่สามารถเลือกรูปร่างหน้าตาได้ มันเป็นเรื่องของ DNA , พันธุกรรม

เป็นสิ่งที่ได้รับมาจากพ่อแม่ บางคนอยากจะผอมมาก แต่ว่ากระดูกใหญ่ก็ไม่สามารถผอมได้ขนาดนั้นลึก ๆ แล้วก็เป็นความรู้สึกที่เราจะพึ่งพอใจภายในกับตัวเอง

ความไม่สมบูรณ์แบบ ที่เกิดขึ้นมีอะไรมาเป็นสิ่งที่ตัดสินกันว่าดีหรือไม่ดี

คนที่อ้วนเขาอาจจะกำลังมีความสุขกับการกินของอร่อย ๆ อยู่ก็ได้ ถ้าพูดว่าไม่ต้องไปสนใจหรือเป็นเรื่องไร้สาระก็พูดได้ แม้ดูเป็นคำที่รุนแรงพอสมควร แต่ก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ

ใครชอบก็ชอบ ใครไม่ชอบก็เรื่องของเขา เหมือนกันกับเราที่ชอบในรูปร่างตัวเอง

และในบางครั้งก็ไม่ชอบรูปร่างของตัวเอง แต่อย่าไปโยนค่านิยมของเราใส่คนอื่นหรือทำร้ายคนอื่น การที่มีชุดความคิดและทัศนคติแบบนี้จะทำให้สามารถหลีกเลี่ยงความคิด ความรู้สึกแย่ ๆ กับตัวเองได้ 

“คุณไม่จำเป็นที่ต้องเรียนรู้การพึงพอใจต่อตนเองเลย แต่ควรถามตัวเองว่าคุณอยากพอใจกับตัวเองแบบไหน ”

ถ้าพูดเรื่องนี้ในสายจิตวิทยาสายมนุษย์นิยม คนที่โดนตำหนิว่าอ้วน เขาจะมีทางเลือกอยู่ 2 ทางคือ 

1. ทำให้ตัวเองผอม 

2. พอใจที่ตัวเองอ้วนและใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไป 

เราพึงพอใจกับตัวเองแบบไหน?

จริง ๆ แล้วก็คงมีทางเลือกมากกว่านั้น ทุกคนสามารถเลือกได้ หลักสำคัญอยู่ที่ว่าเราพึงพอใจกับตัวเองแบบไหน ย่อขนาดตัวเองให้เล็กลงเพื่อจะที่พอใจกับตัวเองแค่นี้แล้วก็ไม่ต้องโดนใครว่า 

แต่บางครั้งเราก็มีความพึงพอใจที่ฝันใหญ่มากแล้วก็จะทำให้ได้ ไปได้ไม่ได้นั้นอีกเรื่องหนึ่ง เมื่อเราพึงพอใจกับตัวเองที่มีขนาดเล็กไม่มีความฝันที่ใหญ่ก็ไม่เป็นไรเพราะเราพอใจกับตัวเองที่เป็นแบบนี้

และถ้ามีใครมาตำหนิว่า “ทำไมฝันเล็กจัง คุณไปได้ไกลกว่านี้อีก”

สุดท้ายแล้วเขาก็แค่ไม่พึงพอใจกับเราและเขาไม่ชอบในวิธีคิด ความพึงพอใจกับตัวเองเท่านั้น แต่ในเมื่อเรามั่นใจแล้วก็แค่มั่นคงใช้ชีวิตต่อไปทำมันให้ดีที่สุด 

หลักสำคัญคือเราต้องคิดตามความเป็นจริงที่เป็นแบบนี้ไม่แย่จริงๆใช่ไหม ?การยอมรับได้ กับการหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองมันต่างกัน ในวันนี้คงไม่จำเป็นต้องมาหาคำตอบว่าจะพึงพอใจกับตัวเองได้อย่างไร แต่เป็นถามกับตัวเองว่าพึงพอใจแบบไหน

หาคำตอบของคำถามนี้ให้เจอและใช้ชีวิตตามแบบนั้น เมื่อถึงวันนั้นเราจะไม่ใช่แค่พึงพอใจกับตัวเองแต่เราจะภูมิใจในตัวเอง รวมไปถึงเห็นคุณค่าของชีวิตที่มีมามากขึ้น