ไม่ใช่คนสำคัญของครอบครัว

รู้สึก ไม่ใช่คนสำคัญของครอบครัว ทำอย่างไรดี?

เรื่องAdminAlljitblog

รู้สึก ไม่ใช่คนสำคัญของครอบครัว ความรู้สึกนี้เคยเป็นกันไหม? ถ้ารู้สึกแบบนี้แล้วเราพอจะฮีลใจตัวเองได้อย่างไรบ้าง บทความนี้ Alljit ร่วมกับ คุณรัชดาภรณ์ ศรีวิลัย นักจิตวิทยาคลินิก พูดคุยทุกประเด็นในเรื่องสุขภาพใจ 

หลาย ๆ คนคงอยากเป็นคนสำคัญซึ่งมันก็เป็นความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นได้กับคนทุก ๆ แต่ปัญหาคือคนส่วนใหญ่คาดหวังว่าเวลาที่เราทำอะไรที่มันดี ๆ เราจะประสบความสำเร็จ

 

แต่ในโลกของความเป็นจริงแล้วคนที่เราอยากจะให้เขาชื่นชมยินดีไปด้วยเขากับแสดงความเฉยชาและนิ่งเฉยไปกับสิ่งที่เราทำลงไป 

ไม่ใช่คนสำคัญของครอบครัว

คนเราปราถนาที่จะเป็นคนสำคัญ

ผู้คนในสังคมไทยไม่ได้เป็นเหมือนในละครที่เราดูกันมากนัก น้อยคนที่จะมีการแสดงออกทางความรักที่มันชัดเจน หรือไม่ระวังคำพูดและก็การกระทำอะไรที่แสดงออกว่ารักกันในครอบครัวทุกคนที่มันเกิดมาในโลกนี้

 

คงไม่มีใครที่ต้องการเป็นคนที่ไม่มีใครสนใจเป็นคนที่ถูกทอดทิ้งเป็นคนที่อยู่อย่างไร้ค่า

 

เพราะธรรมชาติของทุกคนต้องการที่จะเป็นคน สำคัญต่อตนเองและก็ต่อคนอื่นด้วยรวมไปถึงต่อคนในครอบครัว ในที่ทำงาน ในโรงเรียนหรือในสังคมที่เราอยู่ด้วย

 

แต่ปัจจัยพื้นฐานต่าง ๆ ที่ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเราเองเป็นคนสำคัญนั้นมันอาจจะเกิดจากการอบรมเลี้ยงดูของคนในครอบครัว

 

ตั้งแต่วัยเด็กถ้าใครที่เกิดมาในสภาพแวดล้อมของการที่เต็มไปด้วยความรัก จากคุณพ่อคุณแม่แล้วก็รอบ ๆ ตัวสามารถเข้าใจแล้วก็ดูแลเราเป็นอย่างดีได้

 

คนที่เติบโตมาในครอบครัวเหล่านั้นก็มักจะมีความอบอุ่นใจและก็มีความรู้สึกว่าเป็นคนสำคัญของคนในครอบครัว

 

รู้สึกไม่เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว

ในขณะเดียวกันหลาย ๆ ครอบครัวก็จะมีการแตกแยกกันของพ่อกับแม่ทำให้รู้สึกว่าเราจะต้องแสวงหาความรักตลอดเวลาต้องการเป็นที่ยอมรับและพยายามทำทุกวิถีทางที่จะทำให้คนอื่นเห็นถึงความสำคัญของตัวเราเอง

 

เลยเกิดเป็นคำถามกับตัวเองว่าเรามีครอบครัวก็เหมือนรู้สึกว่าเราไม่เป็นส่วนหนึ่งของเขาเลย รู้สึกอึดอัดใจจังเลยเคยรู้สึกว่าบางทีการอยู่กับคนอื่นรู้สึกสบายใจกว่า คำว่าอบอุ่นร่มมันหาไม่ได้จากการที่อยู่ในบ้านของเราเลย 

 

เป็นเรื่องที่สำคัญมาก ๆ เราจะต้องค่อย ๆ หันกลับมามองตัวเองอย่าง

1. สังเกตการณ์จากสถานการณ์

ถ้าเรารู้สึกว่าเราไม่มั่นใจว่าพ่อกับแม่หรือคนใกล้ชิดเราเขารักเราไหม ลองสังเกตจากสถานการณ์อื่น ๆ มากกว่าการให้เราเอาเหตุการณ์ที่เราให้ความสำคัญเราไปตัดสิน 

2. สีหน้าแววตา

สีหน้าแววตาหรือแม้กระทั่งการแสดงออกทางบางอย่างมันเหมือนกับว่าตัวเค้าเองเนี่ยยินดีไปกับเราด้วยในเรื่องราวที่เราเล่าให้เราฟัง

3. การดูแล

พ่อแม่บางคนเค้าอาจจะใช้วิธีการทำอาหารที่เราชอบทาน ลูกชอบรสชาติแบบไหน ชอบกินอะไรไม่ชอบอะไร

4. การชื่นชมให้คนอื่นฟัง

เอาเรื่องราวที่เขาไม่เคยแสดงออกกับเราแต่ไปเล่าให้คนอื่นฟังว่าเขาภูมิใจตัวเรามากแค่แต่บางครั้งก็อาจจะไม่ได้แสดงออกเป็นการบอกรัก

 

พ่อแม่เองเขาก็เป็นคนธรรมดาคนนึงเหมือนกับเรา ความคิด ความรู้สึกอะไรของเขาที่แสดงออกมาอาจจะไม่ได้เป็นดั่งใจที่เราคาดหวัง

 

สร้างความรู้สึกรักแล้วก็ความภูมิใจในตัวเองโดยที่ตัวเราเองไม่ต้องรอหรือว่าร้องขอจากใคร สิ่งนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมาก ๆ เลยไม่ว่าเราจะเติบโตในครอบครัวแบบไหนก็ตามการที่เราหันกลับมารักตัวเองและภูมิใจในตัวเองได้ด้วยตัวของเราเอง

 

มันเป็นสิ่งที่จะทำให้ตัวเราเองรู้สึกดีกับตัวเองมากกว่าการที่เรารอคอยจากคนอื่น…

Related Posts