ความรู้สึก ไม่ชอบตัวเอง เชื่อว่าทุกคนย่อมเคยเผชิญกับความรู้นี้ การขาดความพึงพอใจตัวเองทำให้ต้องเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นตลอดเวลาทำอย่างไรดีในวันที่เราไม่ชอบตัวเอง

บทความนี้ Alljit ร่วมกับ คุณรัชดาภรณ์ ศรีวิลัย นักจิตวิทยาคลินิก พูดคุยทุกประเด็นในเรื่องสุขภาพใจ  

เคยตื่นมาด้วยความรู้ว่าเราไม่พึงพอใจในตัวเองไหม การที่เราตื่นมาด้วยความรู้สึกนี้แปลว่าเรายังมีความรู้สึกอยู่แต่เป็นความรู้สึกที่เราคาดหวังในตัวเองสูง

ทำไมถึงรู้สึก ไม่ชอบตัวเอง

เรากำลังมีความต้องการบางอย่าง เพราะ การที่ใครคนหนึ่งมีเรื่องของความไม่พึงพอใจในตัวเอง บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องของลักษณะของการคิดแล้วก็ขาดความรู้สึกที่สิ่งตัวเองมีมันยังไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่า ความสำเร็จในชีวิต หรือรู้สึกว่ามัน ทำได้มากกว่านี้ 

ถ้ามองในอีกแง่นึงมันเป็นข้อดีมาก ๆ เลยที่จะทำให้ตัวเองมี Mind  Set  ที่ไม่หยุดพัฒนาตัวเอง

แต่ทำเมื่อไหร่ก็ตามที่เรามีลักษณะแบบนั้นแล้วมันทำให้ตัวเราเองเกิดเป็นความทุกข์ใจกับตัวเองมาก ๆ เราอาจจะต้องมาทำความเข้าใจแล้วว่าการที่เราไม่พึงพอในตัวเองจนเกิดเป็นความทุกข์

ความรู้สึก ไม่ชอบตัวเอง มันเกิดจากอะไรได้บ้าง

1. คนที่เขาไม่ค่อยพึงพอใจในตัวเองเพราะก็อาจจะมีมุมมองที่ว่า เขาเชื่อว่าเขาได้เก่งมากกว่านี้เวลาที่เรามีความเชื่อว่าตัวเองทำได้มากกว่า

มันมาจากการที่ตัวเราเองเนี่ยมีความคาดหวังในตัวเองค่อนข้างสูงและเวลาที่เรามีความคาดหวังที่มันสูงเราก็จะรู้สึกว่าสิ่งที่เรา มีอยู่ตอนนี้มันยังไม่มากพอ

2. มองเห็นในเรื่องของความผิดพลาดในตัวเองว่ามันควรดีกว่านี้ มันควรทำได้มากกว่านี้ ถ้าเมื่อไหร่ที่ความคาดหวังนั้นไม่ถูกแปรผันจะทำให้เราไม่พึงพอใจในตัวเองและเกิดเป็นความ

ทุกข์มันก็จะทำให้ตัวเราเนี่ยไม่ได้เกิดการพัฒนาอะไรตามมาด้วย

3. ลักษณะของคนที่ไม่ค่อยชอบอยู่ในคอมฟอร์ทโซน เพราะอาจจะมองว่าการที่มี Comfort  Zone มันแปลว่าเขาเนี่ยไม่สามารถทำอะไรให้มันได้มากกว่าที่มันเป็นอยู่ ณ ตรงนี้

จะหาความสุขให้ตัวเองได้อย่างไรบ้าง

ความสุขมันอาจจะมองได้หลายแง่มุมมันอาจจะเกิดได้ทั้งในเรื่องความสนุกสนาน การทำงานที่ ตัวเองชอบหรือการนี้กินอาหารที่มันอร่อย ๆ บางคนอาจจะมองว่าการทำอะไร พื่อคนอื่นมันเป็นความสุขที่ทำให้เราอิ่มเอมใจ 

แต่กับคนที่เขาขาดความพึงพอใจในตัวเองบางทีก็อาจจะไม่ได้โฟกัสกับสิ่งอื่นมากพอ เขาก็จะโฟกัสกับความรู้สึกของตัวเองที่รู้สึกว่าอันนี้มันก็ยังดีให้พออันนี้มันก็ยังไม่ไม่ได้อย่างที่ตัวเองคาดหวัง

อยากให้ค่อย ๆ กลับมาอยู่กับปัจจุบันของตัวเราเองว่าปัจจุบันชีวิตเรายังเหลืออะไรบ้าง

ที่มันเป็นความสนุกสนานและเรายังสามารถหัวเราะกับมันได้บ้าง บางทีการที่เราไปโฟกัสแค่เรื่องของความพึงพอใจในตัวเองและพยายามจะจัดการกับตัวเองอยู่ตลอดเวลามันทำให้เราลืมมองว่ารอบ ๆ ข้างของเรามันยังเหลืออะไรอยู่บ้าง

ถ้าในระดับแรกของของมนุษย์เราจริง ๆ มันมีแค่เรื่องการปรับ

เราทำอะไรแล้วเรารู้สึกหัวเราะกับมันได้บ้างหรือเวลาที่เราทำอะไรไปแล้วเรารู้สึกว่าเรายิ้มออกมากับมันได้บ้าง ถ้าเราหันกลับมามองความสุขในสิ่งรอบตัวของเราบางทีมันอาจจะทำให้ตัวเราเองพึงพอใจ

แล้วก็มองเห็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเองว่ามันไม่ต้องพยายามมากขนาดนั้นเราก็มีความสุขกับมันได้

ซึ่งบางทีการที่เราไปโฟกัสว่ามันจะต้องดีขึ้นมันจะต้องเก่งขึ้นมาจะต้องได้มากกว่านี้มันอาจจะยิ่งทำให้ตัวเราเองไม่ได้ทำในสิ่งที่มันควรจะทำ

บางทีเราอาจาจจะหลงลืมระยะทางและเรามองแค่เป้าหมายของตัวเราเองมากเกินไป ไม่ได้มองข้างทางเลยว่ามันสามารถเก็บความสุขไปในระยะเหล่านั้นได้เหมือนกัน