วันนี้เจนจะมาบอกเล่าประสบการณ์การ ดำน้ำ ลึกและสิ่งที่ได้จากประสบการณ์ครั้งนั้น เพราะเจนเชื่อว่าการไปเที่ยวให้อะไรมากกว่าที่เราคิดเสมอ เราลองมาหาข้อดีจากมันไปพร้อม ๆ กันนะคะ

“ ไปเที่ยว ” คงเป็นอะไรที่หลายๆคนชอบและอยากที่จะไปบ่อยๆ ไม่ว่าจะไปกับเพื่อน ครอบครัว คนรัก หรือบางคนที่ชอบเที่ยวคนเดียว

 

การไปเที่ยวนอกจากที่จะได้พักผ่อนตัวเองแล้วเรายังได้เจอกับประสบการณ์ต่าง ๆ สิ่งรอบตัวใหม่ ๆ ได้ก้าวข้ามผ่านขีดจำกัดของตัวเอง และในบางครั้งเราอาจจะได้ยินเสียงของตัวเองจริง ๆมากขึ้นด้วย

 

ถ้าพูดถึงการดำน้ำลึก ทุกคนจะนึกเป็นภาพอะไรขึ้นมาเป็นภาพแรก? อาจจะเป็นภาพของฝูงปลาที่แหวกว่าย ปะการังที่พริ้วไหว ภาพของนักดำน้ำ วันนี้เจนจะพาทุกคนมาท่องโลกใต้ท้องทะเลไปกับเจนค่ะ

ดำน้ำ ลึกครั้งแรกรู้สึกกลัวมาก ๆ แต่ใจมันก็บอกว่าต้องไป 

เจนเป็นคนที่ชอบธรรมชาติมาก ๆ ชอบทะเล ชอบน้ำ ชอบสัตว์ต่าง ๆ ชอบต้นไม้ ชอบลม ชอบฝน เวลาที่ไปทะเล ไปน้ำตก รู้สึกว่าเหมือนได้เติมพลัง หลัง ๆ ก็เริ่มได้มีโอกาสสน็อกลิงค์คือดำน้ำตื้น รู้สึกว่าโลกใต้น้ำมันสวยมาก ๆ เลย

 

ขนาดเราลอยตัวเพียงแค่ผิวน้ำ เราเห็นปลาที่มันหลากหลาย เห็นประการัง เห็นปู เห็นหอยมือเสือหรือเห็นปลาการ์ตูน เรารู้สึกว่า โอ้โห มันอะเมซิ่งมาก ๆ เลย

 

จนเรารู้สึกว่าดำน้ำลึก มันต้องเห็นอะไรมากกว่านี้แน่ ๆ เลย แต่ตอนนั้นไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับการดำน้ำลึก แค่เคยเห็นภาพว่าการดำน้ำลึกต้องแบกถังหนัก ๆ ไว้ แล้วก็ต้องคาบอะไรไว้ตลอดเวลา ไม่เข้าใจหรอกว่าต้องหายใจยังไง มันต้องลอยตัวยังไง มีอันตรายอะไรบ้าง

 

แต่วันนึงก็รู้สึกว่ามันถึงเวลาแล้วแหละที่เราควรจะลงไปให้มันลึกกว่านี้  “เพราะว่าใจเรามันเรียกร้อง”

วันที่ 1 ยังไม่ได้ลงทะเลเลย…แต่เครียดมาก

วันเเรกเรียนในสระน้ำ เป็นเรียนทฤษฎีช่วงเช้า ภาคบ่ายปฏิบัติตามสกิลต่าง ๆ ในสระ เป็นวันที่เครียดที่สุดเลย มันไม่ง่ายเลย นั่งเรียนทฤษฎีตั้งแต่ช่วงเช้า เรียนไปจนถึงประมาณบ่าย ๆ และมีให้ทำข้อสอบ ดูวีดีโอ สอนอุปกรณ์เบื้องต้น

 

พอเรียนไปเรื่อย ๆ รู้สึกว่ายากจังเลย ดีเทลเยอะ ยิ่งเรียนไปก็ยิ่งรู้ว่ามันมีอันตรายอะไรบ้าง ที่มันจะเกิดขึ้นกับเราได้ เพราะยิ่งรู้ก็ยิ่งกดดัน

 

พอลงไปในน้ำจริงยิ่งยากกว่าเดิม ลงไปในสระเราต้องเรียนทำสกิล เราต้องทำทุกอย่างตาม Step  1   2  3  4 เราต้องตั้งใจมาก ๆ ก็เลยเกิดความกดดันขึ้นกับตัวเอง

 

กลัวว่าตัวเองจะทำไม่ได้ ว่ายน้ำโดยใช้ฟินก็ยังทำไม่เก่ง ถังออกซิเจนก็หนัก  เรียนก็เหนื่อยเพราะว่ามันมีหลายสกิลมากและยาวต่อเนื่อง

 

เลยรู้สึกทั้งเครียดทั้งกดดัน ครูก็ค่อย ๆ สอนไปค่อย ๆ บอกให้ทำให้ได้ก่อน วันนี้เรียนจบไปเลิกประมาณห้าโมงครึ่ง คือเรียนทั้งวันเลย  

 

กลับโรงแรมเครียดมาก เราก็เลยยกโทรศัพท์มาโทรหาที่บ้าน อยู่โรงแรมคนเดียวร้องไห้หนักมาก กังวลทุกอย่าง การบ้านก็ต้องทำ ที่บ้านก็ให้กำลังใจแล้วก็บอกว่าเดี๋ยวเธอก็ร้องไห้แค่วันนี้วันเดียวเท่านั้น เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ไม่ร้องแล้วเชื่อสิ

 

เจนก็ร้องเพื่อระบายความเครียดออกมาก็รู้สึกว่า โอเคขึ้น แล้วก็ถึงเวลาที่ต้องไปทำการบ้านต่อ เราทำการบ้านดูวีดีโอจนหลับไปเลย

วันที่ 2 เจนทำได้แน่  ๆ เจนต้อง ดำน้ำ ให้ได้ โลกใต้ทะเลมันสวยมากแน่ ๆ  

มาถึงวันที่ 2  ต้องตื่นเช้ามาก วันนี้ตื่นเต้นสุด ๆ เพราะว่าจะได้ลงไปใต้ทะเลจริง ๆแล้ว ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว วินาทีที่เราเดินขึ้นเรือและเรือกำลังจะออก มันก็รู้สึกสดชื่นแต่ใจนึงก็รู้สึกกังวลมากว่ามันจะเป็นยังไง…

ได้เวลาใส่ชุดเตรียมตัวลงน้ำ

เพื่อลงไปดำน้ำแล้วก็ไปสอบทำสกิลต่าง ๆ ใต้ทะเล ความลึกประมาณ 10 เมตร 12  เมตรประมาณนี้ เจนแต่งตัว ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย มานั่งเพื่อเตรียมตัวจะลง แต่เจนรู้สึกกังวลและตื่นเต้นมาก ๆ จนคนรอบข้างสัมผัสได้

 

ทุกคนก็เลยเดินมาเพื่อมาปลอบใจและให้กำลังใจเจน ซึ่งเจนรู้สึกว่า ขอบคุณมาก ๆ มันดีมาก ๆ 

ความเชื่อมั่นที่ได้จากคุณครู

พอคุณครูเดินมา คุณครูบอกว่า เราจะกลัวทำไม เราต้องเชื่อมั่นในตัวเอง ขนาดคุณครูยังเชื่อมั่นในตัวของลูกศิษย์เลย เจนเลยฮึ้บและบอกกับตัวเองว่า เราทำได้แน่ ๆ โลกใต้ทะเลมันต้องสวยมาแน่ ๆ

 

วินาทีนั้นก็ลงไปใต้ทะเล ตอนนั้นยังไม่ได้มองรอบข้างว่าสวยหรือไม่สวย ตอนที่ค่อย ๆ ลงไปสู่ความลึก ยังมองไม่เห็นความสวยเลย ยังไม่ตื่นเต้นกลัวอย่างเดียว สุดท้ายจึงก็ว่ายไปจับคุณครูแล้วก็ค่อย ๆ ไปพร้อมกับคุณครู สุดท้ายคุณครูก็พาลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นทะเล 

ตอนนั้นน้ำเข้าไปที่หน้ากากของเจนซึ่งมันปิดตากับจมูกไว้ วินาทีนั้นเจนเคลียร์น้ำออกจากหน้ากากไม่ได้ แต่น้ำมันแค่เข้าไปในจมูกกับตาเฉย ๆ เราก็ตกใจ

 

คุณครูก็ค่อย ๆ จับไหล่ แล้วก็ทำเหมือนให้เรา Calm  Down ลงมา ก็ทำวิธีการไล่น้ำออกจากหน้ากากให้ดู

 

เท่านั้นก็ตั้งสติได้แล้ว ลองทำมันอีกครั้งก็สำเร็จ และนั่งเพื่อปรับระดับการหายใจของเราให้มันสมดุล เราเริ่มว่ายต่อ…

 

พอเหมือนเรามีสมาธิ เราโฟกัสและมองไปรอบ ๆ มันรู้สึกดีมาก เราเห็นปลา ค่อย ๆ ว่ายน้ำ เห็นปะการัง ปะการังอ่อนมันสวยมากเป็นสีแดง สีชมพู สีขาว สีม่วงและมีปลาสีสวยมาก ๆ มันเหมือนเป็นโลกแห่ง จินตนาการเลย 

เจอเต่า… เหมือนโลกหยุดหมุน

ว่ายไปเรื่อย ๆ แล้วเจนก็ไปเจอกับเต่า เราก็มองไปแล้วเราก็กรี๊ดเลย คุณครูก็ตกใจคิดว่าเรากลัวเต่า ก็พาเราว่ายวนออกมา คุณครูไม่รู้หรอกว่าเราดีใจ เราก็ต้องหันไปสะกิดแล้วก็ทำท่าชี้ว่าอยากกลับไปตรงนั้น

วินาทีนั้นที่ไปเจอเต่ารู้สึกว่าเหมือนโลกมันหยุดหมุน เหมือนตรงนั้นไม่มีใครเลย มีแค่เจนกับเต่า มองไปที่เต่าตัวนั้นก็ได้ยินเสียงเขาขบกับหินหรือปะการัง เจนไม่แน่ใจ เขาไม่ได้สนใจคนรอบข้าง เหมือนเจนอยู่กับเขาสองคน

 

ฟังเสียงนั้นแล้วน้ำตาเจนมันก็ไหลออก มันเป็น First  impression มันคือประทับใจ

หลังจากนั้นน้องเต่าก็ค่อย ๆ ผงกหัวขึ้นมา แล้วก็หันไปทางซ้ายที มันเป็นภาพที่ประทับใจมาก ๆ ความกลัวหายไปเลย อยากจะดูอะไรไปเรื่อย ๆ ไม่อยากขึ้นเลย 

ความสวยงามใต้ท้องทะเล

เราเจอทั้งปลาทะเลต่าง ๆ เจอทั้งปลาฉลามหูดำ เจอทั้งประการังสวย ๆ เจอทั้งฝูงปลาข้างเหลือง ซึ่งพอเจนเห็นฝูงปลาข้างเหลือง เจนว่ายเข้าไปแบบลืมเลยว่าตัวเองว่ายน้ำไม่เก่ง

 

ลืมเลยว่าตัวเองยังไม่ได้เป็นนักดำน้ำมืออาชีพ เจนว่ายเข้าไปเพราะอยากเป็นส่วนหนึ่งของฝูงปลานั้น 

ไดฟ์ที่ 4 เจนไปดำตรงเกาะราชาน้อย เหมือนเจนหลุดเข้าไปในโลกที่เป็นสาหร่ายทะเลเยอะ ๆ เหมือนเราว่ายอยู่บนทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่มาก ๆ แล้วก็มีแต่สาหร่ายที่อยู่ข้างล่าง ซึ่งมันประทับใจมาก ๆ 

ความน่ารักของคนบนเรือ

นอกจากการดำน้ำและได้อยู่กับโลกใต้ทะเลแล้วเจนรู้สึกว่าคนบนเรือก็น่ารักไม่แพ้กับโลกใต้ทะเลเลย คุณครูของเจน คุณครูของโรงเรียนอื่น คุณครูของนักเรียนคนอื่น ไกด์ลีดที่มาบนเรือเดียวกัน หรือแม้แต่พี่ ๆ ที่ดูแลเรือ คือทุกคนน่ารักและน่าประทับใจ

 

มีหลายคนมาถามว่าหนาวไหม มีพี่บนเรือมาถักเปียให้ เพราะรู้สึกว่าการที่ผมหลุดออกมามันเป็นอุปสรรคต่อการใส่หน้ากาก หรือว่าฝรั่งที่มาถามาว่าเป็นยังไงบ้างไดฟ์นี้หรือคุณครูที่คอยให้กำลังใจ 

สิ่งที่ได้จากการ ดำน้ำ ครั้งนี้

“ไม่ใช่ทุกความชอบ ที่เราจะทำมันได้สำเร็จตั้งแต่ครั้งแรก”

ถึงโลกใต้ทะเลจะสวยงามแค่ไหน ใจเราพร้อมแค่ไหน คนรอบข้างหรือคุณครูจะเก่งแค่ไหน สิ่งที่เราคิดว่าเราชอบมันไม่ได้หมายความว่าจะทำมันได้ดีจริง ๆ ตั้งแต่ครั้งแรก สิ่งที่เราต้องทำเพื่อให้มันสำเร็จคือ

1.การฝึกฝน 

2.การเรียนรู้ 

3.ความพยายาม 

4.ความเชื่อมั่น 

5.ปฏิบัติตามกฎ

 

แล้วสุดท้ายเรื่องราวการเดินทางไป ดำน้ำที่ภูเก็ต 4 วัน เจนได้อะไรกลับมาเยอะมาก ๆ มิตรภาพที่ดี ประสบการณ์การดำน้ำที่ดี ความกลัว คนบนเรือที่น่ารักหรือแม้แต่ตัวเอง ที่รู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก ๆ และได้รู้เป้าหมายในชีวิตตัวเองมากขึ้นว่าอยากจะทำงานแล้วเอาเงินมาทำอะไร

 

นั่นคือ “การดำน้ำ”

สุดท้ายแล้วไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เราตัดสินใจจะทำมันจะดีหรือเปล่า แต่ถ้าเราอยากทำแล้ว เราพร้อมที่จะทำแล้ว เราลองทำมัน เราจะได้รู้ว่าจริง ๆ เราชอบมันหรือเปล่า และถ้าเราไม่ชอบมัน

 

อย่างน้อยเราก็ได้อย่างอื่นกลับมาเช่น เพื่อน มิตรภาพ คำแนะนำหรือว่าประสบการณ์ทั้งดีและร้าย

 

แต่ถ้าเราชอบมันเป็นอะไรที่คุ้มค่ามาก  เราจะไม่รู้สึกเสียดาย เราก็จะได้พลังกลับมาใช้ชีวิตต่อไป