Penguin Highway วันหนึ่งฉันเจอเพนกวิน อนิเมะแนว Coming-of-age ที่นอกจากจะภาพสวย ตัวละครออกแบบได้น่ารัก เรื่องราวอัดแน่นไปด้วยความแฟนตาซี

สอดแทรกข้อคิดและมีแก่นเรื่องที่ให้ตีความได้เกินกว่าจะเป็นแค่การ์ตูนสำหรับเด็ก เป็นอนิเมชั่นยอดเยี่ยมที่ไม่ควรพลาดของญี่ปุ่น ได้ดัดแปลงมาจากนิยาย ปี 2010

เป็นนิยายวิทยาศาสตร์ของญี่ปุ่น เขียนโดย โทมิฮิโกะ โมริมิ ได้รับรางวัลการเสนอชื่อเข้าชิง เจแปน อะคาเดมี ไพรซ์ สาขาแอนิเมชั่นแห่งปี 

Penguin Highway

เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ อาโอยาม่าคุง เด็กผู้ชายชั้นประถมปีที่ 4 มีนิสัยชอบสำรวจและทดลองเพื่อหาคำตอบเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆ เป็นชีวิตจิตใจ

อยู่มาวันหนึ่งมีเพนกวินปรากฏตัวอยู่ในละแวกที่อาโอยาม่าคุง อยู่ การผจญภัยเพื่อหาว่าเพนกวินมาจากไหนจึงเริ่มต้นขึ้น เพนกวินที่เจอนั้นมาจากไหน?   

อาโอยาม่าคุง อยากทำการวิจัยเลยชวนเพื่อนสนิท อิจิดะคุง มาทำโปรเจคร่วมกันชื่อว่า โปรเจคอเมซอน ภายหลังได้เปลี่ยนชื่อเป็น ปรากฎการณ์ เพนกวินไฮเวย์

ซึ่งปรากฎการณ์ เพนกวินไฮเวย์ สร้างความแปลกปะหลาดให้ผู้คนในเมืองอย่างมาก ทั้งตกใจ ทั้งกลัว นอกจากจะมีเพนกวิ้นแล้วยังมี ตัวประหลาด ที่ชื่อว่า จาบาว็อค

และก้อนทะเลวงกลมปรากฎขึ้น ยิ่งไขความลับมากเท่าไหร่ยิ่งมีปริศนาอื่น ๆ เข้ามาทำให้เนื้อเรื่องน่าติดตามและคอยลุ้นไปกับพวกเขาว่าจะจบอย่างไร

ตัวละคร

1. อาโอยาม่าคุง

เด็กชั้นประถมปีที่ 4 ที่ มีความใฝ่เรียนรู้ สนใจวิทยาศาสตร์ ชอบสังเกต ทดลอง และบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน เป็นตัวตั้งตัวตีในการสำรวจเรื่องเพนกวิน เพราะคิดว่าเป็นเรื่องแปลกที่เพนกวินปรากฏตัวในทุ่ง

อาโอยาม่าคุงเด็กป. 4 ที่ค่อนข้างจะทำเกินเด็กประถมไปหน่อยทั้งในทางด้านความคิด การแสดงออก อาโอยาม่าเป็นคนที่จริงจังกับเรื่องที่ตัวเองสนใจ มีไฟ มีความกล้าที่จะลองผิดลองถูก 

แต่ในความเป็นจริงแล้วอาโอยาม่าคุงแค่อยากโตเป็นผู้ใหญ่ไว ๆ เพราะอยากแต่งงานกับพี่สาวร้านหมอฟันที่ตัวเองหลงรัก 

2. อุจิดะคุง

เพื่อนสนิทของอาโอยาม่าที่โรงเรียน เป็นหนึ่งในทีมสำรวจเรื่องก้อนทะเลวงกลมและเพนกวิน อุจิดะ เป็นเด็กผู้ชายที่ดูเผิน ๆ เหมือนจะชอบตามคนอื่น ขี้กลัว ขี้กังวล 

แต่ตัวละครนี้น่ารักมาก คอย support เพื่อนบางครั้งการที่เราไม่ใช่ตัวเด่น ไม่ใช่ตัวตั้งตัวตี แต่เป็นคนที่คอยสนับสนุนและช่วยเหลืออยู่เบื้องหลังก็มีคุณค่าในตัวเองเหมือนกัน 

3. ฮามาโมโตะซัง 

ฮามาโมโตะซังมีความสนใจในวิทยาศาสตร์เหมือนกัน เลยชวนอาโอยาม่าสำรวจ “ก้อนทะเล” ที่ตัวเองเจอในป่าต้องห้าม ก้อนทะเลเป็นลูกกลม ๆ ใส ๆ ขนาดใหญ่ที่มีความเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของเพนกวินและจาบาว็อค

4. พี่สาวคลินิกทำฟัน

เป็นพี่สาวลึกลับที่อาโอยามะคุงตกหลุมรัก ไม่มีใครรู้ว่าพี่สาวมาจากไหน แต่พี่สาวมาพร้อมกับเพนกวิ้นและสัตประหลาดจาบาว็อค 

5. ซูซูกิคุงและเพื่อน ๆ ที่เป็นลูกน้อง

ซูซูกิเป็นเด็กผู้ชาย เพื่อนร่วมห้องของอาโอยาม่า มักจะแกล้งเพื่อนเป็นประจำ ในเรื่องสะท้อนให้เห็นว่าการกลั่นแกล้ง หรือการ Bully ยังเกิดขึ้นอยู่ ในทางจิตวิทยา การ Bully คือการแสดงความก้าวร้าวรูปแบบหนึ่ง 

ซึ่งพฤติกรรมที่เราคิดว่า “เล่นๆ เฉยๆ ทำไปไม่คิดอะไร” อาจสร้างบาดแผลต่อจิตใจของผู้ที่ถูกกระทำมากกว่าที่เห็น เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถเข้มแข็ง 

เรื่องนี้จะสื่ออะไรกับคนดู ? 

พี่สาว คือ มนุษย์ต่างดาว ที่เข้ามาสอดแนมบนโลกมนุษย์? มาพร้อมกับ เพนกวิน และจาบาว็อค โดยเพนกวินก็เหมือนฝ่ายดีที่ช่วยซ่อมแซมโลก ช่วยทำให้โลกมีความสมบูรณ์ขึ้น

แต่ จาบาว็อค ก็กินเพนกวินเปรียบเหมือนว่าถ้าเอาสิ่งที่ดีมาปิดรอยรั่วแต่ถ้ายังไม่เลิกทำในสิ่งที่ไม่ดีสักที เอาสิ่งดีมาปิดนานแค่ไหนก็ไม่หมด 

ในอีกแง่หนึ่งเข้าใจว่าเรื่องนี้จะสื่อถึงความรักที่ไม่ถูกคนไม่ถูกเวลา มีบางฉากที่อาโอยาม่ากับพี่สาวมี moment เกินพี่น้อง แต่บทสรุปคือพี่สาวไม่ใช่มนุษย์ แล้วจากไปแบบไม่รู้ว่าจะได้กลับมาเจอกันอีกไหม

เหมือนหนังกำลังบอกว่า หากความรักเกิดขึ้นจริง คงห้ามความรู้สึกไม่ได้ และไม่ผิดเลย ที่ความรู้สึกจะเกิดขึ้น อย่างที่อาโอยาม่าพูดในเรื่องเลยว่า การรักใครชอบใครไม่ใช่เรื่องน่าอาย

แต่ด้วยอายุด้วยวัยที่ต่างกันขนาดนี้ คงไม่มีทางเป็นไปได้และคงไม่มีทางได้รับการยอมรับจากสังคม สุดท้ายการที่พี่สาวจากไป

เลยเหมือนเป็นการบอกว่า ความสัมพันธ์จำเป็นต้องหยุดลง แต่เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ เพราะไม่ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังในทุกเรื่องของชีวิต

ข้อคิด

เป็นตัวเอง

ไม่ว่าจะเป็นยังไง จะแปลกแค่ไหน ทุกคนจะมีเพื่อนเป็นของตัวเอง มีกลุ่มคนที่ยอมรับและเข้าใจในตัวคุณ พร้อมจะสนับสนุนคุณ อย่างอาโอยาม่า ที่เนิร์ดมาก หมกมุ่นกับวิทยาศาสตร์สุด ๆ

ซูซูกิเพื่อนร่วมห้องยังพูดบ่อย ๆ เลยว่าอาโอยาม่าพูดไม่รู้เรื่อง แต่ถึงอาโอยาม่าจะเป็นแบบนี้ แต่เขามีเพื่อนที่อยู่เคียงข้างเขา คือเพื่อนที่สนใจเรื่องแนวเดียวกันอย่างอูจิดะและฮามาโมโตะ

งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา 

มีตัวละครหนึ่งเขาได้พูดว่า ‘แม้เป็นเรื่องสนุกแค่ไหน สักวันมันก็ต้องจบลง’ อาจจะน่าเศร้าถ้าเรื่องที่จบลงเป็นเรื่องดี ๆ เป็นความสัมพันธ์ดี ๆ แต่อย่าลืมว่าไม่มีอะไรที่อยู่กับตลอดไป

ในวันที่เศร้า ในวันที่แย่ เรื่องเหล่านั้นจะมีวันจบลงเช่นกัน

ความตายเป็นความจริงของชีวิตที่ต้องยอมรับ

มีฉากหนึ่งที่น้องสาวเดินร้องไห้เข้ามาในห้องของอาโอยาม่ากลางดึก แล้วบอกว่า ‘คุณแม่ตายแล้ว’ แต่จริง ๆ แล้วน้องสาวแค่เสียใจไปถึงอนาคตว่าวันหนึ่งคุณแม่จะต้องตาย

อาโอยาม่าเลยบอกว่า ‘สิ่งมีชีวิตก็ต้องตายทั้งนั้นแหละ’ ดูเป็นคำปลอบใจที่ใจร้ายอยู่เหมือนกัน แต่เป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นการเตือนตัวเองจะทำให้เราใช้เวลากับคนที่เรารักในแบบที่เราจะไม่เสียใจภายหลังค่ะ

อย่าลืมใส่ใจเรื่องธรรมดาในชีวิตประจำวัน

ฉากที่อาโอยาม่าและคุณพ่อเดินกลับบ้าน คุณพ่อบอกว่า ‘ตั้งใจค้นคว้าก็ดีแล้ว แต่อย่าลืมแปรงฟันล่ะ’ แล้วอาโอยาม่าบอกว่า

‘ผมลืมประจำเลย เพราะอยากทำอะไรหลายอย่าง’ ทำให้นึกถึงความสุขในชีวิต บางครั้งเราอาจจะตามหาความสุขของชีวิต แล้วนึกถึงแต่เป้าหมายใหญ่ ๆ จนลืมความสุขเล็ก ๆ จากเรื่องธรรมดา ๆ ระหว่างทาง 

เกร็ดความรู้เล็กน้อยจากเรื่อง 

ตัวละครซูซูกิคุงแอบชอบฮามาโมโตะซัง แต่การแสดงออกของเขาจะเป็นการการแสดงออกที่แข็ง ๆ ชอบแกล้ง ทำท่าขึงขังใส่ การแสดงออกแบบนั้นหมายความว่าอย่างไร?

กลไกการป้องกันตัวเอง หรือที่เรียกว่า Defense Mechanism ในทางจิตวิทยา กลไกป้องกันตัวเองนั้นชื่อว่า Reaction Formation หรือการเก็บความรู้สึกที่แท้จริงไว้แล้วแสดงออกในสิ่งที่ตรงกันข้าม

อย่างที่เห็นในเรื่องคือ ความจริงแล้วซูซูกิชอบฮามาโมโตะ แต่กลับแกล้งเขา ทำไม่ดีกับเขา ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะซูซูกิรู้อยู่แล้วว่าถ้าแสดงออกไปตรง ๆ ว่าชอบ ก็คงไม่สมหวัง

เพราะไม่มั่นใจในตัวเองว่าดีพอที่ฮามาโมโตะจะชอบกลับหรือเปล่า หรืออาจจะเพราะรู้ว่าฮามาโมโตะชอบอาโอยาม่าคุง เลยเลือกที่จะปกปิดความรู้สึกที่แท้จริงไว้ เพื่อป้องกันตัวเองจากความเจ็บปวดจากการโดนปฏิเสธ