เราไม่มีค่าพอ เมื่อทุกคนหันหน้าหนี แล้วรู้สึกไร้ค่า เราจะทำอย่างไร จริง ๆ แล้วเราสามารถผ่านปัญหาไปได้ด้วยตัวเองหรือ Social support เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
มาหาคำตอบกันในรายการพูดคุย X คุณรัชดาภรณ์ ศรีวิลัย นักจิตวิทยาคลินิก 🙂
Social Support จำเป็นหรือไม่
ตั้งแต่แรกเกิดเรามีภาวะทางผูกพันทางอารมณ์กับใครซักคนหนึ่ง ซึ่งนั้นก็เป็นการพึ่งพิงทางอารมณ์และความรู้สึก ซึ่งสิ่งเหล่านั้นเมื่อเรายึดโยงอารมณ์ และความรู้สึกกับคนอื่น
เวลาที่เราไม่สบายใจ ไม่ปลอดภัย ไม่มั่นคง เราก็ต้องการใครซักคนหนึงเป็นที่พึ่งพิงให้กับเรา เปรียบเหมือนต้นไม้ใหญ่เวลาที่มีลมพัดแรงมาก ๆ ถึงแม้จะต้ยใหญ่มากแต่บางทีก็รับมือไม่ไหว
ก็เลยต้องการอะไรบ้างอย่างมายึด ป้องกัน ดูแล เพราะคุมลม และตัวเองไม่ได้ สุดท้ายต้นไม้ก็ต้องการอะไรซักอย่าง พึงพิงใครบางคน หรืออะไรวักอย่าง เพื่อให้มันยื่นอยู่ได้
ในมนุษย์ก็เช่นกัน การพึงพิง พึงพากัน มนุษย์ใช้อย่างธรรมชาติ บางครั้งไม่รู้ตัว เพราะมันคือิธีการที่เรากำลังปรับสมดุลตัวเอง เวลาที่เราเจออะไร เช่นเวลาที่เราเหนื่อยมาก ๆ
เราก็ต้องการพื้นที่จะงอแงกับใครซักคน สิ่งเหล่านั้นคือ เราต้องการการซับพอร์ตทางใจ
ผ่านปัญหาด้วยตัวคนเดียว เป็นไปได้หรือไม่
เป็นไปได้เพราะหลาย ๆ คนเรียนรู้วิธีการคิดการเรียนรู้ การตัดสินใจ การรับมือกับปัญหา การดูแลตัวเอง มาโดยตลอด เนื่องจากประสบการณ์ของเขาบอกว่าเขาพึงพาใครไม่ได้ เขาก็จะทำทุกอย่างด้วยตัวเอง
สุดท้ายการเลือกพึงพาตัวเอง ก็คือการตัดสินใจ และยินดีที่จะรับสิ่งจะเกิดขึ้นด้วย แต่อย่าลืมว่าเราเป็นมนุษย์มันก็จะมีวันหนึงที่เรารู้สึกไม่ไหวได้เหมือนกัน
ในวันที่เราห่อเหี่ยวมาก ๆ ก็ต้องมีน้ำหยดหนึ่ง หยดลงมาที่ใจอีกครั้ง สุดท้ายก็ยังคงเป็นวัฎจักรแบบนั้นในการอยู่ร่วมกัน
เพราะอะไรเราถึงรู้สึก เราไม่มีค่าพอ
1. เพราะเรารู้สึกว่าเราไม่สำคัญ
2. เราไม่มีค่าพอกับใครจริง ๆ หรอ
3. ฉันดีไม่พอที่ถูกรักจากใครซักคนหรือ
จะรู้ได้อย่างไรว่าต้องการ Social Support มากเกินพอดี
1. ถามตัวเองว่าเลือกชีวิตตัวเองจริง ๆ ได้ไหม
โดยการถามตัวเองก่อนว่าเราเลือกชีวิตตัวเองได้ไหม หรือว่าพอจะเลือกอะไรซักอย่างหนึ่งด้วยตัวเอง หรือต้องถามคนอื่นก่อน
2. เรายึดโยงตัวเองกับคนอื่นมากไปไหม
มากไปไหมในที่นี้คือ เราพยายามจะคิดแทนคนอื่น เช่น ถ้าเราจะทำแบบนี้คนอื่นจะคิดอย่างไร เราตัดสินใจได้ยากขึ้น ทั้ง ๆ ที่เรามีคำตอบในใจ
3. เราได้ทำสิ่งที่เราอยากทำหรือไม่
เราแค่รอดูว่าสิ่งที่เราทำจะได้รับผลตอบรับจากผู้อื่นอย่างไร บางคนตั้งใจเรียนมาก ๆ เพื่อต้องการได้พ่อชื่นชม บางคนตั้งใจทำงานมาก ๆ เพราะต้องการให้พ่อแม่ภูมิใจ แต่การที่เราเรียนได้ดีเราก็ควรจะดีใจได้ด้วยตนเอง
4. การเรียกร้องและมองหาคนรอบตัวอยู่ตลอดเวลา
การที่เรามองหาคนรอบตัวอยู่ตลอดเวลา ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่สัญญาณที่ทำให้เราตระหนักได้ว่าเราต้องการคนอื่นตลอดเวลา
พึ่งพาคนอื่นอย่างไรให้พอดี
1. มองเห็นศักยภาพที่มีในตัวเอง
เมื่อเราเห็นศักยภาพที่อยู่ในตัวเอง เราก็จะมั่นใจว่าเราทำได้ด้วยตัวเอง เราเลือกชีวิตเราได้ด้วยตัวเอง เราจะเชื่อมั่นว่าเราทำมันได้
2. รู้จักการใช้ชีวิตของตัวเอง
บางครั้งเราร้องขออยู่ตลอด จนมีความสุขด้วยตัวเองไม่ได้ สร้างเงื่อนไขให้ชีวิตจนไม่สามารถมีความสุขได้ เพราะฉะนั้นมองให้เห็นความสุขเล็ก ๆ น้อย รอบตัวเอง
3. เรียนรู้ที่จะอภัยตัวเอง
เมื่อเราให้อภัยตัวเองได้เราก็จะไม่ตำหนิตัวเอง ไม่มองตัวเองแย่ และรับรู้ได้ถึงการมีอยู่ของการมีตัวตนและจะลดการพึงพิงคนอื่นได้
4. ยิ้มให้ตัวเอง
คนที่ยิ้มให้เราได้บ่อยที่สุดคือ ตัวเราเอง กลับมาลองยิ้ม ทักทายตัวเอง โดยไม่ต้องรอคอยรอยยิ้มและ ความสุขจากคนอื่นเพราะเราทำมันได้ด้วยตัวเอง ก็จะทำให้เราลดการพึงพิงคนอื่นเพราะเราสร้างตัวเอง
เราไม่มีค่าพอ จัดการความรู้สึกอย่างไร
1. ตั้งคำถามกับตัวเอง เพราะอะไรจึงมองตัวเองไม่มีค่า
หลาย ๆ ครั้งที่เรามองตัวเองไม่มีค่า เพราะเรากำลังมองผ่านสายตาของคนอื่น ลองตั้งคำถามกับตัวเองว่า การที่เรารับรู้ว่าเราไม่มีค่านั้น เรามีอะไรที่แตกต่างและเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองบ้างไหม
นี่แหละคือคุณค่าของเรา แต่ถ้าวันนี้ไม่มีค่าไม่เป็นไร ลองออกไปช่วยเหลือผู้อื่นอาจจะช่วยเติมเต็มความรู้สึกดี ๆ ให้ตนเองได้ เพราะเราเองก็มีค่าสำหรับใครบางคนเสมอ
2. มองไปรอบ ๆ ตัว ว่ามีใครที่เรารักอยู่บ้าง
บางครั้งเราอาจจะโฟกัสไปที่คนที่เขาไม่ได้รู้สึกรักเรา แต่เวลาที่เรารู้สึกไม่มีค่า ให้เรามองหน้าไปหาคนที่เรารัก เพราะเพียงแค่การถูกรักก็ทำให้เรารู้สึกถึงคุณค่าในชีวิตได้
หากมีสถานการณ์ที่ทำให้เรารู้สึกไม่มีค่าหลายเหตุการณ์เกิดขึ้น แต่เป็นไปได้หรือไม่ว่าตลอดชีวิตที่ผ่านมาจะไม่มีเหตุการณืไหนที่ทำให้เรารู้สึกถึงคุณค่าในตัวเอง
เรื่องนี้ต้องฝึกฝน และตั้งคำถามกับตัวเองเสมอ ๆ เมื่อมีเหตุการณ์อะไรเข้ามาในชีวิต ถอยออกมาเพื่อมองให้เห็นว่าเรามีอะไรอยู่ในตัวเอง
บทความที่น่าสนใจอื่น ๆ คลิก
Post Views: 1,272